ارزیابی آزمایشگاهی تاثیرات مهاری مونولورین بر استافیلوکوکوس اورئوس در گوشت گاو

زمینه و اهداف: مونولورین یکی از معروف ترین گلیسرول مونواسـتر های اسـید لوریـک است که بر روی طیـف گستـرده ای از باکتری ها تاثیرات قابل ملاحظه مهاری دارد. جهت تقویت و گسترش اثرات مهاری آن از مواد شلاته کننده نظیر EDTA و مواد اسید کننده استفاده می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی خاصیت مهاری مونولورین بر استافیلوکوکوس اورئوس و اثرات کاهش دهندگی مواد آلی موجود در گوشت بر خواص ضدباکتریایی آن بود. روش بررسی: حداقل غلظت مهاری مونولورین به تنهایی و همراه با EDTA و اسید لاکتیک بر استافیلوکوکوس اورئوس در محیط نورینت براث بررسی گردید. در مرحله بعد خواص ضد میکروبی مونولورین به تنهایی و همراه با اسید لاکتیک در گوشت استریل و همچنین خواص ضد میکروبی آن همراه با EDTA در گوشت غیر استریل ارزیابی شد. یافته های بدست آمده با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرف (ANOVA) ارزیابی شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد حداقل غلظت کننده مونولورین بر روی استافیلوکوکوس اورئوس برابر 32 میکروگرم در میلی لیتر بوده است. این میزان در اثر EDTA و اسید لاکتیک به طور معنی دار و به ترتیب به 16 و 8 میکروگرم در میلی لیتر کاهش یافته است (p<0.05). یافته های حاصل از شمارش میکروبی در نمونه های گوشت استریل و غیر استریل موید تاثیر معنی دار افزودن EDTA و اسید لاکتیک در افزایش قدرت ضد میکروبی مونولورین بود (p<0.05). نتیجه گیری: مونولورین می تواند به عنوان یک ماده نگهدارنده و ممانعت کننده از فساد به گوشت گاو افزوده گردد. همچنین مواد آلی موجود در فرآروده های گوشتی می توانند خواص ضد میکروبی مونولورین را بر علیه استافیلوکوکوس اورئوس کاهش دهند. در مقابل افزودن مواد شلاته کننده و اسید کننده به محیط های گوشتی می تواند به طور معنی دار سبب افزایش قدرت ضد میکروبی مونولورین بر علیه استافیلوکوکوس اورئوس در مواد غذایی گردد